30 Aralık 2010 Perşembe

okumalısın okuyucu son posttur bu!

sana burdan son seslenişim sayın ve sevgili okuyucu!
yazdan beri taşımayı düşünüyordum bloğu ama tembellikten yapamadım.
başka bir adresten akacak biriktirdiğim tüm kelimelerim ve seslerim.

hem gerçek hayatta bir beden yaşıyoruz, bir hayata bir ömür
ne sıkıcı!
ben bunu yaşadım ve başka birini yaşamaya gidiyorum blog olsa da:)

4 yıl geçti burada dolu dolu...en dolu yıllarımdı belki de!
o yüzden silemedim göğe bakma durağımı canımız sıkılırsa ben de dahil olmak üzere açıp yeniden okuyalım diye silemedim.
(hem arada sırda uğrayın bence:)yazmak isterseniz yazmadan geçmeyin)

ben olduğum kadar siz de varsınız çünkü burada... esip geçtiğimiz bir duraktı burası.
şimdiye kadar benimle olduğunuz için, okuduğunuz için, gerçekten yüzümü güldüren yorumlarınız için teşekkür ederim.
samimiyetiniz için teşekkür ederim.
umarım yeni adresimde de yalnız bırakmazsınız.

2010un sonuna denk geldi bu yazı bilerek değil ama belki daha iyi oldu...

yeni adresi burada vermeyeceğim. okumak isteyen ulaşabilir diye düşünüyorum.
neşeli bir post olsun istedim veda havası içermesin neşeli olsun gerçek hayattaki neşem kadar ama elimden bu kadarı geldi:) idare edin artık.

seviyorum sizi...valla:)

bir de son not 2011 senden hiç bir halt beklemiyorum.
beni unut bu yıl bırak...
kim isterse ona  git!

21 Aralık 2010 Salı

ArAlık

ben bu aralık pek bir şey yazmak istemiyorum
aralık kalsın öyle içimdekiler aksın gitsin istiyorum
son aralığım olsun arda kalanlardan
aralık aralık gibi geçsin
ardındaki aralığa bakmadan
geçip gitsin
işte
bana hiç bir şey demeden


aralık bıraktığım son aralık
ol emi...

7 Aralık 2010 Salı

çünkü bu bir düş üşümesi




İçimdeki nedenlere yanıttır Çünkü ile başlayan tüm cümlelerim
çünkü uzun uzun uyumak istiyorum bu günlerde uzun uzun uyuyamasam da
yanımda biri olsa da sorsam gözümü açınca geçti mi? bitti ? emin misin ?
çünkü üşürüm ben bazen birdenbire üşürüm  işte tüm karlar üstümdeymiş gibi üşürüm
uyusam geçer bilirim ama işte uyuyamaz insan... kıvırılır büzülür öylece...
ihtiyarlaşır sanki  yüzüm o zaman...

keşke bu kadar uzun susmasam/k
keşke bu kadar birikmese cümleler/imiz

orda öylece uyusan hep

Çünkü ben en sıcak yerini sana ayırdım içimin
ondandır buzdan hallerim, bu üşüyen ellerim...