1 Şubat 2009 Pazar

uçan balon olmak....


bi üflesem uçuşsan havada..

bir ömre bir hayatı bile sığdıramıyoruz....

mavi bir zaman diliyorum...deniz ve yosun kokusu..
kenarda bi park, parkta çocuk çığlıkları, salıncaklar...
kumdan kaleler...bi telaş.. bi heyecan..nedense...(?)

ayın son günü olmak isterdim ya da yılın ilk karı, gitarın üçüncü teli sonra pembe parmak arası terlik, kırmızı ojeler,yeşil şal, çocuksu bi hal üstümde, kitabımın arasındaki ayraç,ayraçta bi not...hızlı adımlar.. gece bar çıkışı.. baileys tadı ve kokusu...yumuşak yastığa varış... mutluluk.. özlüyorum seni...

şimdi bırakıyorum uçan balonu elimden.. bak uçtu gitti..

6 yorum:

Pilli Petro dedi ki...

uçan balonlar uçabildiğinde güzeldir morkedi, bırak uçsun :))

MaviGiz dedi ki...

özlenmeyecek gibi değilki ..
ne güzel anlatmışşın.. ama zamanı gelince balonları bırakmayı da bilmişşin ..belki özlemek için...yada tadında bırakmak için bu mutluluğu..tam en guzel yerinde..bir daha balonlara kavusmak için beklemek ti mutluluğa özlem.. :)

mor kedi dedi ki...

mutluluğa özlem olabilir.. ne güzel yorumlamışsın sen de...

bırakmak gerekiyor evet zamanı gelince çok geç olmadan .. çok üzülmeden ...

Adsız dedi ki...

Eğer bulutlar geride bıraktığın zamansa, sende onlara tutun arada.. Alsın götürsün seni özlem dolu huzura..

Geri dönmesi zor olacak bıraktığında, onlar uçarken onları izlemek, hüzünlendirecek seni. Tekrar dememek mümkün mü?:[

Ben balonları bırakmıyorum, onlarla uçuyorum. Yazındaki tat bana bunları tattırmaya yetti.

Blogunu takip edeceğim:]

mor kedi dedi ki...

teşekkür ederim _Screaming_Silence_ ..
uzun zamandır giremiyorum.. beğendiğine sevindim... böyle bişi aslında onlara uçmak en güzel şey..

nox dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.