Duvarlarımı örüyorum yavaş yavaş, alıp veremediğim yok hiç kimseyle... rüzgârın getirdikleri yetmiyor bu bekleyiş zaman öldürüyor beni…
İğde kokuları geliyor sabahları, pencereyi açıp içime çekiyorum havasını... bir zaman sonra çok kısa bir zaman sonra benden yana olmayacak iğde ağaçları, duyamıyacağim kokuları sabahları…
Gitmek değil belki ama geri dönmek acıtıyor canımı... geri dönmek… yapamadıklarıma dayanmak istemediklerine geri dönmek bir şansım daha var mı dersin ya rüzgar geri getirirse biraz daha didinsem olur mu dersin …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder