blog hayatına içimdekileri dökmek için başladım uzunca bir zaman oldu öğrenciydim... eskişehirdeydim hayaller gerçekler düşler beklentiler derken git gide çoğaldı paylaşımlar... aradan yıllar geçti.. şehirler değişti konumlar değişti ama hayat hep kaldı...
4. senesi bloğumun...neler geçti neler gördüm neler gördük... buradaki paylaşımları yorumları insanları çok sevdim... yargılamadan sadece düşüncelerle, akılla,, kalple buluşulan yerdi burası benim için ki hala öyle...
yaşadığım kışlar... sevindiğim baharlar... tüm melonkolik anlarıyla sonbaharlarım...en heyecanlı yazlarım...sevmelerim.. sevilmeyişlerim... sevemeyişlerim.. umutlarım tüm umutsuzluklarım... kaçırdığım trenler... edindiğim tecrübeler... taşıp dolan akıllar...iyikiler...giden vapurlar.. savrulduğum rüzgarlar... sabırlar.. sabırsızlıklar...
yani insan olmaının tüm yanları baştan ağaşı içerisi dışarı demeden herşeyiyle... ben.. biz.. hayat...
ben var oldukça... vazgeçmedikçe.. hayat her şeyiyle benle olduğu sürece var olacak bu blog arada sırada susmalar yaşasa da... yazmak hiç bitmeyecek...
içimden geçen tüm halleri okuyan izleyen.. seven sevmeyen herkese ki öncelikle haykırış abime çok teşekkür ederim.. iyiki varsın.. iyi ki varsınız.. iyi ki varız... hep böyle kalalım...
Dostlarım....
3 yorum:
sen de iyi ki varsın :) yazmaya başlasan iyi olur :)
saolasın bekriyam.. başlıcam başlıcam .:)
n düzenli yazınca bu bir göreve dönüşürse, illaki yazmalıyım haftada 4 kez denilirse anlamı kalmaz; eline diline yüreğine sağlık, gelen günler güzel, umudun esin olsun
Yorum Gönder