14 Eylül 2009 Pazartesi

cam kenarı*



başımı otobüse yaslayıp ve tabiki cam kenarında, müzik dinlerken düşünerek ve de, ne çok isterdim gitmeyi...
ve sonunda sen olmayı....
ardından rakı sofrasında efkarlanmayı..
kederden ya hüzünden
ağlamayı belki
dinlemeyi en çok
sonra anlatmayı
ne çok şey birikmişti
bir sürü cümle kelime harf
boşlukta uçup gitti şimdi

ben hepsini sana biriktirmiştim oysa
içimdeki tüm hikayeleri
sana anlatacaktım
olmadı

yaralarını gördüğümde kapattın
kanamasını istemedin belki...
yaralarından öptüm seni
kanayan yerlerinden
ben
suya yazı yazdım
sen
yazıları da alıp suya daldın

yola çıkmayı istedim
çok istedim ...olmadı...

*yazarken sezen aksu yine mi çiçek çaldı

2 yorum:

Pilli Petro dedi ki...

2 gün sonra bi otobüsün cam kenarında aynen senin dediğin gibi kulağımda müzikle başımı cama yaslayıp uzun saatler boyunca düşünücem. bi yere varabilecek olan sadece bedenim olsa da yapacak bi şey yok...

mor kedi dedi ki...

yine de güzel yollarda düşünmek...
her zaman öyle olmuyo mu bekriyam bir yere varan dediğin gibi hem madde oluyo.. diğerinde tık yok..