7 Ekim 2010 Perşembe

Kutuplardan şişkin Ekvatordan basık / körebe


Saklambaç oynamaya çalıştıkça
Gördüm kaptığım sandığım köşeleri
Anladım köşeleri yok bu hayatın
Sığındığım boşlukları
Derin dipsiz dünyanın

5 yorum:

ayşegül dedi ki...

Bense saklandığım köşelerden hiç çıkmak istemem bazen..

beenmaya dedi ki...

Ah be hayat mızıkçılık yapma. Hep ben yumuyorum. Sen saklanıyorsun. Önüm, arkam, sağım, solum sobe. Gözümü açıyorum. Bir varsın. Bir yoksun.

mor kedi dedi ki...

@ayşegül:saklandığımız köşeler mi bilemiyorum pek...

@beenmaya:mayam ne güzel dedin öyle...
daha birşey demiyorum ben !

:)

gri kent sakini dedi ki...

Boşluklar sarmaşık gibidir, ete bürünür ve yakalar bileklerini... ve hayat bazen gözlerimizi kapadığımızda başlar... köşeleri olmayan yağmur çocukları bilir bunu...

Ulfet Sahin dedi ki...

Önceden kaçış noktam vardı,üniversitem!Ama artık o bile yok,nereye saklansam:'(